100 letnia historia szkoły w Suminie.
Sumin jest miejscowością starą. Materiały historyczne dowodzą, że miejscowość nasza istniała już w IX wieku. Wieś rozwijała się intensywnie. Zbudowano tu młyn, założono barcie i pasieki, powstała karczma i gorzelnia parowa. W tym czasie istniała także katolicka szkoła powszechna (obecnie mieszka w tym budynku pani Maria Kosidowska). Kierownikiem szkoły był pan Jurkiewicz. W dwóch klasach uczyło się 77 dzieci katolickich i 12 ewangelickich. W 1865r dziedzicem Sumina był Prusak von Plehn. Wybudował nad brzegiem jeziora dwór i założył park. W pałacu istniała również szkoła ewangelicka, w której uczył Niemiec, J. Doebring. Rodzina von Plehna mieszkała we dworze do 1920 roku. Wkrótce po opuszczeniu pałacu, w roku 1921 powstała tu polska szkoła.
Była to szkoła I stopnia, w której uczyło dwóch nauczycieli. Kierownikiem szkoły był Jan Śliwiński. Po nim w latach trzydziestych funkcję kierownika szkoły objął Kazimierz Górecki, który w październiku 1939 roku razem z nauczycielami tej szkoły i Pawłem Sandachem został wywieziony z miejscowej szkoły przez Gestapo. W okresie okupacji w pałacu istniała szkoła niemiecka, którą kierował Paweł Empel. Większość polskich dzieci chodziła do szkoły razem z dziećmi niemieckimi. Nauka odbywała się tylko w języku niemieckim. Szkoła najbardziej ucierpiała w latach 1944/1945 roku. Stacjonowali w niej uciekinierzy z Prus Wschodnich i z braku opału palili ławki i sprzęty szkolne. W styczniu 1945 roku Niemcy ostatecznie opuścili dwór uciekając przed Armią Czerwoną. Wówczas przy pomocy rodziców, sołtysa i miejscowej młodzieży rozpoczęto prace porządkowe i już 15 marca 1945 roku otworzyły się drzwi polskiej szkoły. Radość była wielka. Dzieci odśpiewały „Rotę” M. Konopnickiej. W dawnej kaplicy urządzono salę gimnastyczną, a teren przed dworem przeznaczono na boiska sportowe. Szkołą kierowali:
- Stanisław Wojtal – od 1945 roku do 1948 roku,
- Augustyn Świetlik - od 1948 roku do 1972 roku,
- Zygfryd Cybula - od 1972 roku do 1973 roku,
- Zygmunt Gdaniec - od 1973 roku do 1978 roku,
- Janina Zbylicka - od 1978 roku do 1994 roku,
- Barbara Rozwadowska – od 1994 roku do 2022 roku
- Grzegorz Pstrong - od 2022 roku do chwili obecnej.
Szkoła w tym czasie podlegała zmianom organizacyjnym:
- do 1999 r. ośmioletnia szkoła podstawowa,
- od roku szkolnego 1999/2000 - sześcioletnia szkoła podstawowa z oddziałami Publicznego Gimnazjum w Kokoszkowach;
- od roku szkolnego 2003/2004 Zespół Szkół Publicznych w Suminie: szkoła podstawowa i gimnazjum;
- od roku szkolnego 2017/2018 ośmioletnia szkoła podstawowa.
Dzisiaj nasza szkoła jest nowoczesna i dobrze wyposażona. Otoczenie szkoły jest przyjazne i zagospodarowane. Tu chce się uczyć i pracować. W szkole pracuje 26 twórczych i otwartych na potrzeby uczniów i rodziców nauczycieli i 4 pracowników administracji i obsługi.
Do oddziału przedszkolnego uczęszcza 12 dzieci, a w szkole podstawowej uczy się 155 uczniów.
16 października 2020 r. rozpoczęliśmy bchody Jubileuszu 100 lecia szkoły.
Sumin –miejscowość, wieś ulicówka, malowniczo położona na skraju jeziora Sumińskiego o powierzchni 98,91 ha. Wieś jest bardzo starą osadą pomorską, o czym świadczy odkryty w roku 1960 grób skrzynkowy z ostatnich wieków przed naszą erą. Dzisiaj miejscowość liczy 611 mieszkańców i jest pod tym względem 6-tą, co do wielkości w gminie Starogard Gd. Większość mieszkańców utrzymuje się z rolnictwa. Najstarsza dawna nazwa z 1270 r. to Somino. Charakterystycznym elementem rzeźby terenu są rynny lodowcowe wypełnione wodą jeziora. Najwyższe wzniesienie na terenie gminy Stargard Gdański wynosi 127,6 m n.p.m. znajduje się na terenie Sumina tj. w lesie, na północny-zachód od leśniczówki Wygoda. Układ urbanistyczny w większości pochodzi z okresu 1908 r., kiedy to pruska komisja kolonizacyjna dokonała podziału i zasiedlenia majątku ziemskiego Niemcami. Po odzyskaniu niepodległości po I wojnie światowej, generał, Haller nadał część gospodarstw rolnych swoim żołnierzom, których potomkowie między innymi gospodarują na nich do dzisiaj.
KALENDARIUM:
1270 r. - pierwsze wzmianki pisemne.
Dawne nazwy:
Somino 1270 r.
Zomyn 1373 r.
Szumino 1570 r.
Sumino 1648 r.
Sumin 1864 r.
Sumin 1920 r.
Nazwa utworzona od staropolskiej nazwy osobowej Som identycznej z dzisiejszą nazwą ryby sum.
1280 r. - Książe Mszczuj 11 nadaje Sumin Jakubowi Luthardowi, Gosthalka
1438 r. - wieś Sumin wzmiankowana jest jako dobra rycerskie
1648 r. - właścicielem wsi jest Andrzej Rembowski - herbu Jelita z pochodzenia Prus, a potem Katarzyna Dubska herbu Przegonią z Korony
1740 r. - Tomasz Grąbczewski - chorąży pruski buduje we dworze kaplicę
1772 r. - niewola pruska (l rozbiór Polski)
1780 r. - właścicielem wsi jest podstoli Józef Grąbczewski, fundator ambony rokokowej oraz ołtarza Matki Boskiej z Dzieciątkiem w nawie bocznej Starogardzkiej fary. W nawie głównej fary znajduje się krypta familii Grąbczewskich, którzy byli panami Humina i Rokocina.
1807 r. - przemarsz wojsk Napoleona
1813 r. - zimą przemarsz - powrót głodnych, obszarpanych i chorych resztek wielkiej armii Napoleona spod Moskwy.
1846r.-udział 17 mieszkańców Sumina w nieudanym powstaniu organizowanym przez ks. Łobockiego i Floriana Cejnowę
1868 r.- właścicielami majątku jest rodzina Plehn
1865 r.- budowa dworu - obecnej szkoły
1873 r. - we wsi powstaje Obwodowy Urząd Stanu Cywilnego
1880r. - w Suminie została skonfiskowana przez władze pruskie poważna ilość polskich książek rozprowadzanych przez Towarzystwo Czytelni Ludowych
1908 r. - pruska komisja parcelacyjna rozparcelowała majątek i wybudowała budynki wiejskich zagród, (z których większość przetrwała do dzisiejszych czasów) oraz Niemcami majątek. Rodzina Plehn mieszka we dworze do 1920 r.
1920r. - gospodarstwa rolne w większości przechodzą w ręce Polaków między innymi żołnierzy "Błękitnej Armii" gen. Hallera, uczestników wojny bolszewickiej.
1921 r. - we dworze powstaje polska szkoła.
1924 r.- powstaje Towarzystwo „Filio Sumin” (filia parafii Starogardzkiej) stawiające sobie za cel budowę kościoła i utworzenie parafii Sumin, do filii należy wówczas wieś Sumin i obszar dworski Sucumina (700 dusz)
1926 r. - rozpoczęcie budowy kościoła w stylu neobarokowym wg projektu inż. Antoniego Okonka ze Slarogardu.
1939 r. - wkroczenie Niemców, wywożą i mordują ks. prób. Krzyżanowskiego.
1945 r. - zimą w szkole koczują uciekinierzy z Prus Wschodnich i wojska niemieckie, niszcząc zabytkowy wystrój budynku, wyposażenie i część zadrzewienia w parku wsi nie ulega zniszczeniom.
1979 r. - budowa szosy asfaltowej z Sucumina do Sumina.
1986 r. - wybudowanie wodociągu wiejskiego
1987 r. - wybudowanie sklepu GS i świetlicy wiejskiej z nową remizą OSP.
1992 r. - budowa siłami Społecznego Komitetu sieci telefonicznej we wsi.
1994r. - budowa przez mieszkańców plaży i kąpieliska.
1995r. - budowa szosy, kanalizacji deszczowej, chodników w centrum wsi.
1996r. - wykonanie centralnego ogrzewania w budynku szkoły oraz budowa przez mieszkańców pomostu nad jeziorem.
1998r. - budowa odcinka szosy i chodników na drodze do kościoła.
1999r. - mieszkańcy wykonali kapitalny remont drogi gruntowej do jeziora i szkoły.
1999r.- zajęcie l miejsca w gminnym konkursie „Wieś czysta i gospodarna”.
2000r. - budowa przez mieszkańców chodnika przy drodze powiatowej w centrum wsi oraz wykonanie trawników i rabat kwiatowych,
- l miejsce w gminnym konkursie „Piękna Wieś”.
- powstaje Karczma „Pod Wygodą”
- rozbudowano sieć telekomunikacyjną.
- wykonano asfaltowy odcinek drogi powiatowej.